۱) حسن معاشرت
۲) سرپرستی خانواده
۳) اطاعت زن (نشوز زن)
۴) رعایت حقوق زن توسط مرد (نشوز مرد)
۵) نفقه
۱) حسن معاشرت
در قرآن در مورد حسن معاشرت آمده :
الف ) مردان نباید به منظور دستیابی به اموال زنان با آنان ازدواج کنند در صورتی که آنها کراهت دارند
ب ) تشکیل خانواده باید بر اساس محبت باشد نه برای رسیدن به ثروت
ج ) بخشیدن تمام یا قسمتی از مهریه از طرف زن در اثر فشار و در تنگنا قرار گرفتن حرام است
د ) با زنان باید خوش رفتار بود .
در قرآن آمده الرجال قطرمون … یعنی مردان محافظ و اصلاح کننده هستند . مردان سرپرست و نگهبان زنان اند به دلیل انفاقهایی که از اموالشان ( در مورد زنان ) می کنند و زنان صالح زنانی هستند که متواضع اند و در غیاب همسر خود اسرار و حقوق او را حفظ می کنند .
نکته : در قانون آمده زنان شایسته باید از مردان خود اطاعت کنند نه در همه موارد بلکه در موارد خواص از قبیل طلاق . تمکین در امر زناشویی و نباید و نباید بدون اجازه او از خانه بیرون رود ( شاید این به دلیل تضییع حق زن و در خطر قرار گرفتن او در خارج از خانه و بدون حضور شوهرش باشد )
۳ ) نشوز زن :
به معنی خروج از اطاعت شوهر است .
نشوز حرام است و در قرآن آمده اگر زن از وظیفه خود نسبت به همسر سر باز زند ناشزه نامیده می شود .
همچنین در قرآن آمده است آن دسته از زنان را که از سرکشی و مخالفتشان بیم دارید پند و اندرز دهید و اگر موثر واقع نشد در بستر از آنها دوری کنید و اگر راهی جز شدت عمل برای وادار کردن آنان به انجام وظایفشان نبود آنها را تنبیه کنید و اگر از شما پیروی کردند راهی برای تصدی بر آنها نجویید .
نکته : از خصوص رفتاری استفاده می شود : مقصود از ضرب آن ضربی است که آثاری از قبیل سرخی و کبودی نداشته باشد حتی در روایات آمده است با چوب مسواک بزنید .
نشوز مرد یعنی خروج مرد از حقوقی که بر او واجب است درباره همسرش انجام دهد مانند : نفقه و قسم اگر مرد از انجام این دو امتناع کند نشوز مرد مصداق می یابد .
درباره نشوز مرد زن حق دارد برای گرفتن حق خود او را موعظه کند اگر موعظه سودمند نشد به حاکم ارجاع دهد حاکم باید او را الزام و اگر شوهر باز هم امتناع کرد تفریز می شود .
در قانون آمده هر کس با داشتن ستطاعت مالی نفقه زن خود را در صورت تمکین ندهد یا از تادیر نفقه سایر اشخاص واجب النفقه امتناع نماید دادگاه او را از سه ماه و یک روز تا پنج ماه حبس محکوم می کند .
همچنین است در صورت استنکاف شوهر از دادن نفقه و عدم امکان اجرای حکم محکمه و الزام به دادن نفقه زن می تواند برای طلاق به حاکم رجوع کند . و حاکم شوهر را اجبار به طلاق می نماید و همچنین است در صورت نجر شوهر از دادن نفقه
توجه : در اصطلاح فقها اگر نشوز از دو طرف ( زوج و زوجه ) واقع شود آن را اشقاق گویند .
۵) نفقه :
در قرآن ((لینفق )) امر به نفقه دادن است . در نفقه زن بر خلاف سایر واجب النفقه شان زن در نظر گرفته می شود .
در قانون آمده نفقه عبارتند از مسکن , البسه , غذا و اثاث البیت که به طور متعارف با وضعیت زن متناسب باشد و خادم ( در صورت عادت داشتن زن به خادم یا احتیاج او به واسطه مرض یا نقص عضو )
