گروهی از دانشمندان در حال کاوش عمیقی در رفتار انسانی، عصب زیستشناسی و مهندسی هستند تا تراشهای تولید کنند که برنامهها و حسگرهای رایانهای را به مغز انسان وصل و تحریکاتی در عمق مغز را دقیقا در همان نقاطی که لازم است، ایجاد کند.
به گزارش ایسنا دانشمندان گفتهاند که با تحریک قسمتهای خاصی از مغز، قادرند عوارض بعضی اختلالات مانند افسردگی و یا بیماری پارکینسون را کاهش دهند؛ اما از آنجا که کنترل این تحریک در زمان حاضر دقیق نیست، بیشتحریکی یک نگرانی جدی است که سبب میشود طی زمان برخی فواید درمانی آن برای بیماران از دست برود.
پروفسور متی مینتز، پژوهشگر روانزیستشناسی بر روی جنبههای رفتاری زیستشناسی این پژوهش تمرکز دارد. وی و سایر اعضای گروه بینالمللی پژوهشگران، در حال کار بر روی تراشهای هستند که میتواند فقط تا چند سال دیگر بعضی بیماریهای ذهن را درمان کند.
پروفسور مینتز میگوید: این صفحه به اندازه کافی انعطافپذیر خواهد بود تا نقطه آغازینی برای انواعی از آزمایشهای بالینی و ابزاری باشد که بتوان آنها را برای اختلالات مشخصی برنامهریزی کرد. برای نمونه، این تراشه میتواند عملکردهای از دست رفته مغز را پس از یک جراحت شدید مغزی ناشی از تصادف خودرو و یا سکته مغزی به آن بازگرداند.
به گزارش ایسنا این تیم پژوهشی، روش خود را بسیار ساده میداند. آنها با استفاده از الکترودهای کاشته شدهای فعالیتهای مغز را در مناطق آسیب دیده مغز ثبت میکنند. بر پایه تحلیلی از این فعالیتها، لگاریتمهای ویژهای برای تحریک فعالیت عصبی سالم تهیه میکنند که در درون تراشه برنامهنویسی شده و به داخل مغز خورانده میشود.
هماکنون این تراشه که تراشه نانویی توانبخشی یا رناچیپ نام دارد، به الکترودهای کوچکی قلاب میشود که در مغز کاشته شدهاند. اما با کوچکتر شدن تراشهها، رناچیپها ممکن است به اندازه کافی کوچک و بر روی خود الکترودها قلمکاری شوند.